مصرف غذاهای سویا فله خوراکی در سراسر جهان عمدتاً به دلیل مزایای سلامتی تحسین شده آنها در حال افزایش است. با این حال، کمبودهای تغذیه ای مرتبط با مصرف غذاهای سویا وجود دارد.
پروتئین ها و لیپیدها، برخی از ویتامین ها و مواد معدنی، اجزای اصلی دانه سویا از نظر تغذیه ای مهم هستند. کربوهیدرات ها از نظر کمی اجزای اصلی هستند.
غذاهای کامل سویا نیز منابع خوبی از فیبر رژیمی، ویتامین B، کلسیم و اسیدهای چرب ضروری امگا 3 هستند. این بررسی فواید و مضرات مصرف غذاهای سویا را بررسی می کند.
ترکیب اسید آمینه پروتئین سویا مکمل غلات است. همچنین ارزش بیولوژیکی بالای پروتئین های سویا باعث افزایش ارزش آنها به عنوان خوراک می شود.
فرآوری به طور کلی قابلیت هضم پروتئین سویا را افزایش می دهد. کنسانتره و ایزوله پروتئین سویا قابلیت هضم بالاتری نسبت به آرد سویا دارد. تریپسین و مهارکننده های کیموتریپسین در آرد قابلیت هضم پروتئین را کاهش می دهند.
با این حال، علیرغم مهار رشد ثابت شده در حیوانات، به دلیل داشتن مواد ضد مغذی، مکمل متیونین در نوزادان تنها زمانی مفید است که مصرف پروتئین در رژیم غذایی حاشیه ای باشد.
اگرچه فرآوری به میزان قابل توجهی سطوح ضد مغذی را کاهش می دهد، اما باید مراقب بود که ارزش غذایی پروتئین با حرارت دادن بیش از حد کاهش نیابد، که می تواند منجر به از بین رفتن اسیدهای آمینه گرماپذیر شود.
کاهش قابل توجه کلسترول پلاسما در افراد هیپرکلسترولمیک مبتلا به هیپرلیپوپروتئینمی گزارش شده است، زمانی که پروتئین سویا جایگزین پروتئین حیوانی در رژیم غذایی شد.
همچنین، رابطه دوز پاسخ با ایزوفلاون ها، به ویژه جنیستئین، در کاهش کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم در مطالعات جنبشی انسانی نشان داده شده است.
