سیستم های مکانیکی در بدن که چای و چای ترش فله از طریق آنها باعث کاهش وزن می شود، پیچیده و چند بعدی هستند.
علاوه بر این، اجزای زیست فعال در چای مانند کاتچین، کافئین و محصولات اکسیداسیون پلی فنل چای از یک نوع چای اصلی به نوع دیگر بسیار متفاوت است.
چای سبز موضوع اصلی مورد توجه برای بررسی اثرات پیشگیرانه چای بر سلامت بوده است، زیرا حاوی بالاترین سطوح ترکیبات فنلی است و بالاترین قابلیت آنتی اکسیدانی را نسبت به هر نوع چای اصلی حفظ می کند.
با این حال، تحقیقات اخیر نشان می دهد که کاهش تجمع چربی در بدن ارتباط چندانی با فعالیت آنتی اکسیدانی ندارد و بیشتر با مهار آنزیم ها و تعاملات میکروبی روده ارتباط دارد.
این مقاله چندین مکانیسم مختلف کاهش وزن ناشی از پلی فنول چای را بررسی می‌کند و راهی را برای ارتباط بین این مکانیسم‌ها هدف قرار می‌دهد.
فرضیه اصلی «اسید چرب زنجیره کوتاه» (SCFA) ما نشان می‌دهد که اثربخشی کاهش وزن یک چای معین با ترکیبی از مهار آنزیم گوارشی کربوهیدرات و واکنش‌های بعدی کربوهیدرات‌های هضم نشده با میکروبیوتای روده تعیین می‌شود.
این واکنش‌ها در میان کربوهیدرات‌های باقی‌مانده، پلی فنول‌های چای و میکروبیوتای روده در روده بزرگ، اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه تولید می‌کنند که متابولیسم لیپید را از طریق فعال‌سازی پروتئین کیناز فعال‌شده با AMP (AMPK) افزایش می‌دهند.
برخی شواهد نشان می‌دهند که مکانیسم‌های درگیر در تولید SCFA ممکن است توسط چای‌هایی که تخمیر شده‌اند (سیاه، اولانگ و تیره) قوی‌تر از چای‌های تخمیر نشده (سبز) تحریک شوند.
ما در مورد تفاوت‌های مکانیکی بین چای‌های تخمیری و غیر تخمیری از نظر مهار آنزیم، برهم‌کنش با میکروبیوتای روده، تولید SCFA و متابولیسم لیپید بحث کردیم. نتایج متناقض و علل احتمالی پشت آنها نیز مورد بحث قرار گرفته است.
